Znam, rozumiem i posługuję się pojęciami

Praktyka nie wymaga wstępnych przygotowań przez nauczyciela poza ułożeniem listy pojęć, które chcemy aby uczniowie sobie utrwalili.

Praktyka polega na utrwalaniu przez uczniów umiejętności rozumienia i posługiwania się nowymi pojęciami. Wynika z potrzeby przybliżania uczniom definicji tak, by potrafili zastosować je w prawidłowych kontekstach. Głównym celem jest nauka terminów z uniknięciem ich encyklopedycznego zapamiętywania i odtwarzania. 

Uczniowie na początku lekcji dostają polecenie następującej treści: „Ułóż pięć zdań, z których każde będzie zawierało po dwa pojęcia z następującej listy: Bizancjum, Nowy Rzym, Bazylika, ikona, ogień grecki, Arabowie, islam, Koran, muzułmanin , meczet, kalif, majordom, Frankowie, dynastia Karolingów, dynastia Merowingów, marchie, hrabstwa, Wiking, Odyn, drakkar, głagolica, cyrylica, inwestytura, schizma, prawosławie”
Przed przystąpieniem uczniów do pracy otrzymują oni szczegółowe wytyczne dotyczące tworzenia zdań oraz kryteria oceny.
Zasady tworzenia zdań:

1. Pojęć nie należy wyjaśnić, a jedynie użyć w zdaniu.
2. Pojęć nie wolno wymieniać „po przecinku”.
3. Zdania nie mogą być zbyt krótkie.
4. Każdego pojęcia można użyć tylko jeden raz.
5. Pojęcia można odmieniać.

Proponowana punktacja:

Za każde zdanie można uzyskać maksymalnie 3 punkty
1 pkt. – poprawne użycie pojęcia
1 pkt. – poprawność merytoryczna zdania
1 pkt. – poprawność gramatyczna zdania
Każda praca zostaje oceniona zgodnie z kryteriami zawartymi w Przedmiotowym Systemie Oceniana. Dobrze jest jeśli uczeń otrzyma sprawdzoną pracę co najmniej na tydzień przed napisaniem pracy klasowej z omawianego działu, którego dotyczyło ćwiczenie.

Proponowana forma pracy jest zwykle na początku bardzo trudna dla uczniów. Zadaniem nauczyciela jest zatem aktywne wspieranie uczniów w doborze pojęć i formułowaniu prawidłowych merytorycznie, logicznych zdań  itd.

Praktyka dotycząca umiejętności posługiwania się pojęciami związanymi z kulturą arabską i ich rozumienia, wywodzi się z potrzeby przybliżania uczniom nowych definicji tak, by potrafili zastosować je prawidłowo i swobodnie stosować. Głównym celem jest utrwalenie przez uczniów terminów, ale nie w typowo pamięciowy sposób. Zastosowanie tej metody sprawia uczniom na początku wiele trudności. Warto ją jednak powtarzać, gdyż zastosowana po raz kolejny przynosi coraz lepsze efekty. Zadaniem nauczyciela jest aktywne wspieranie uczniów w pokonywaniu trudności i niedopuszczeniu do zniechęcania się uczniów. Ważne jest również docenianie wysiłków uczniów tak aby mieli poczucie satysfakcji ze stworzenia nowych autorskich zdań.
Praktyka nie jest sztywno powiązana z omawianym tematem i można ją z równym powodzeniem zastosować podczas wprowadzania i utrwalania innych.